Un novo documental, Fronteiras, que xulgades interesante difundir, sobre a falta de coincidencia entre fronteiras político-administrativas e lingüísticas:
Gostei moito da concienciación de la Sede de la Llingua Asturiana intentando apostar polo bable nos primeiros anos da escola para a defensa de esta fala tan fermosa coma é o galego tambén e que lamentávelmente está a botarse a perder este distintivo linguístico de Asturias.
Boa reflexión sobre as fronteiras… e sobre todo no referinte á lingua. ¿Por qué poñer barreiras? Di un señor. A lingua non se pode dividir cunha simple liña. Zamora, O Bierzo, Asturias… Nestas comunidades sobre todo, hai moitos galego falantes mais non están en Galiza, non son galegos pois? Ou o galego vai ligado á lingua e ó sentimento? Faime gracia, que moitos dos que falan galego din que non o falan, que aquilo que falan non é galego, e sen embargo, éo. Fermoso documental sobre a nosa lingua e a pervivencia desta en distintas comunidades, pobos… Non só no referinte á España, senón que tamén falan de Brasil ou Portugal, como derivacións galegas. Non vou divagar moito máis, só sinalar unha frase que me parece moi interesante, dita por un zamorano: “No Bierzo son tan galegos como en Vigo, e si, hai xente que fala en castelán alí, pero tamén a hai en Vigo…”
O video é espectacular, pero penso que está cargado de hipocresia por moitos lados.
Hipocresia1: Os señores da Academia de LLingua Asturiana denuncian que a Academia Galega se meta para nada nas fronteiras de Asturias, mentres que eles son os primeiros en ditar normas para leoneses e mirandeses.
Hipocresia2: A Academia de LLingua asturiana dí que o galego falado no Eo-Navia non é galego senón "galego-asturiano", sen embargo non chaman "leonés-asturiano" á "súa" lingua ao sur de Asturias.
Hipocresia3: A Academia Galega di que as fronteira do Navia non existe, mais si cree que hai unha fronteira no Miño.
Hipocresia4: A Academia Galega considera que o eonaviego debe estar dentro da ortografía do galego, mais négase a aceptar o acordo lusonofo.
A miña conclusión: Estou dacordo con todos, linguas, sentimentos e fronteiras son cousas distintas e nunca se debe ter medo a tratalas de xeito diferente mais con coerencia.
Para complicar máis a cousa direi que a Seabra (Zamora) estivo dentro de Galicia ata 1789, así que se cadra si confluiron fronteira e lingua. Paradoxas.
Dende o punto de vista linguístico, estou de acordo con que as fronteiras administrativas non teñen ningunha correlación coas fronteiras linguísticas e culturais. Vai haber moita mais cercanía entre a maneira de falar dun vigués e un portugués do norte que entre un galego da Coruña e outro de Ourense, por citar un exemplo. Por outra banda é bó lembrar que non só se fala galego dentro da nosa comunidade e que o noso idioma non é tan minoritario como nos queren facer creer algúns.
Este video fainos reflexionar sobre a situación do galego nas fronteiras con Asturias, Zamora, Portugal e León. Móstranos como as entidades culturais van máis aló que as fronteiras administrativas. Por outra banda, o vídeo repasa o proceso de creación da Comunidade Autónoma de Galicia e explícanos como os seus límites actuais quedaron fixados no século XIX. O vídeo básase en dúas liñas, a política e o linguismo. Recolle os testimonios de varios habitantes destes territorios limítrofes e tamén a opinión de varios entendidos. Os habitantes destas zonas asúmen a situación con normalidade, non é un tema que lles preocupe moito, non é prioritario, entenden onde viven, e que son zonas onde a identidade non está totalmente definida, senon que hai unha mixtura. As polémicas xorden dos entendidos (políticos, escritores, filósofos, historiadores, académicos). Uns queren anexionarse a Galicia e outros non queren saber nada do tema.
Neste video vése a extensión da lingua galega, levándoa fóra de galicia, tanto en rexións próximas a ela, coma noutros países(Brasil). Quere explicar a igualdade de "galegos"(diferentes galegos falados) eliminando barreiras, explicando que un galego do bierzo non é menos galego que un de Vigo xa que se fala maioritariamente o castelán tanto nun sitio coma noutro. Antes o galego é polo tanto unha lingua maioritaria( o galego hoxe en día é unha lingua maioritaria inda que a xente non o crea) e tivo moita difusión por todo o mundo, por exemplo pola emigración a Cuba,Arxentina etc.
Neste video podemos ver como é a situación do galego e as súas fronteiras. Penso que un idioma nons e pode delimitar cunha simple liña dicindo, chega ata aquí. Non. Falar galego é moito máis, é unha identidade, unha forma de vida é algo que non se pode agrupar só nunha rexión. Paréceme que non ten que haber diferencias entre unha persoa do Bierzo que fale galego (que por lóxica terá outro acento), a unha de Ourense, que tamén terá outro acento. Sem embargo ambas mostran unha gran carga de sentimento polo galego.
Gostei moito da concienciación de la Sede de la Llingua Asturiana intentando apostar polo bable nos primeiros anos da escola para a defensa de esta fala tan fermosa coma é o galego tambén e que lamentávelmente está a botarse a perder este distintivo linguístico de Asturias.
ResponderEliminarBoa reflexión sobre as fronteiras… e sobre todo no referinte á lingua. ¿Por qué poñer barreiras? Di un señor. A lingua non se pode dividir cunha simple liña.
ResponderEliminarZamora, O Bierzo, Asturias… Nestas comunidades sobre todo, hai moitos galego falantes mais non están en Galiza, non son galegos pois? Ou o galego vai ligado á lingua e ó sentimento?
Faime gracia, que moitos dos que falan galego din que non o falan, que aquilo que falan non é galego, e sen embargo, éo.
Fermoso documental sobre a nosa lingua e a pervivencia desta en distintas comunidades, pobos… Non só no referinte á España, senón que tamén falan de Brasil ou Portugal, como derivacións galegas.
Non vou divagar moito máis, só sinalar unha frase que me parece moi interesante, dita por un zamorano: “No Bierzo son tan galegos como en Vigo, e si, hai xente que fala en castelán alí, pero tamén a hai en Vigo…”
O video é espectacular, pero penso que está cargado de hipocresia por moitos lados.
ResponderEliminarHipocresia1: Os señores da Academia de LLingua Asturiana denuncian que a Academia Galega se meta para nada nas fronteiras de Asturias, mentres que eles son os primeiros en ditar normas para leoneses e mirandeses.
Hipocresia2: A Academia de LLingua asturiana dí que o galego falado no Eo-Navia non é galego senón "galego-asturiano", sen embargo non chaman "leonés-asturiano" á "súa" lingua ao sur de Asturias.
Hipocresia3: A Academia Galega di que as fronteira do Navia non existe, mais si cree que hai unha fronteira no Miño.
Hipocresia4: A Academia Galega considera que o eonaviego debe estar dentro da ortografía do galego, mais négase a aceptar o acordo lusonofo.
A miña conclusión: Estou dacordo con todos, linguas, sentimentos e fronteiras son cousas distintas e nunca se debe ter medo a tratalas de xeito diferente mais con coerencia.
Para complicar máis a cousa direi que a Seabra (Zamora) estivo dentro de Galicia ata 1789, así que se cadra si confluiron fronteira e lingua. Paradoxas.
Dende o punto de vista linguístico, estou de acordo con que as fronteiras administrativas non teñen ningunha correlación coas fronteiras linguísticas e culturais. Vai haber moita mais cercanía entre a maneira de falar dun vigués e un portugués do norte que entre un galego da Coruña e outro de Ourense, por citar un exemplo.
ResponderEliminarPor outra banda é bó lembrar que non só se fala galego dentro da nosa comunidade e que o noso idioma non é tan minoritario como nos queren facer creer algúns.
Este video fainos reflexionar sobre a situación do galego nas fronteiras con Asturias, Zamora, Portugal e León. Móstranos como as entidades culturais van máis aló que as fronteiras administrativas. Por outra banda, o vídeo repasa o proceso de creación da Comunidade Autónoma de Galicia e explícanos como os seus límites actuais quedaron fixados no século XIX. O vídeo básase en dúas liñas, a política e o linguismo. Recolle os testimonios de varios habitantes destes territorios limítrofes e tamén a opinión de varios entendidos.
ResponderEliminarOs habitantes destas zonas asúmen a situación con normalidade, non é un tema que lles preocupe moito, non é prioritario, entenden onde viven, e que son zonas onde a identidade non está totalmente definida, senon que hai unha mixtura.
As polémicas xorden dos entendidos (políticos, escritores, filósofos, historiadores, académicos). Uns queren anexionarse a Galicia e outros non queren saber nada do tema.
Neste video vése a extensión da lingua galega, levándoa fóra de galicia, tanto en rexións próximas a ela, coma noutros países(Brasil). Quere explicar a igualdade de "galegos"(diferentes galegos falados) eliminando barreiras, explicando que un galego do bierzo non é menos galego que un de Vigo xa que se fala maioritariamente o castelán tanto nun sitio coma noutro. Antes o galego é polo tanto unha lingua maioritaria( o galego hoxe en día é unha lingua maioritaria inda que a xente non o crea) e tivo moita difusión por todo o mundo, por exemplo pola emigración a Cuba,Arxentina etc.
ResponderEliminarNeste video podemos ver como é a situación do galego e as súas fronteiras. Penso que un idioma nons e pode delimitar cunha simple liña dicindo, chega ata aquí. Non. Falar galego é moito máis, é unha identidade, unha forma de vida é algo que non se pode agrupar só nunha rexión. Paréceme que non ten que haber diferencias entre unha persoa do Bierzo que fale galego (que por lóxica terá outro acento), a unha de Ourense, que tamén terá outro acento. Sem embargo ambas mostran unha gran carga de sentimento polo galego.
ResponderEliminar